Het kantoor van de zorgnetwerkers is behangen met portretten van bewoners, verpleegkundigen en vrijwilligers. Vandaag komen de zorgnetwerkers in deze kamer samen met een vrijwilliger en familielid. Samen gaan zij in gesprek over de Kleurrijk Oud clip ‘familie en vrijwilligers’. 

De clip brengt een openhartig gesprek over cultuurspecifieke zorg op gang. Zowel de vrijwilliger als familielid vertellen over hun (schoon)ouder, die door ziekte niet langer thuis kon blijven wonen. De overstap naar een verpleeghuis was geen gemakkelijk proces geweest. Liever hadden ze de zorg zelf op zich genomen. Toen dat niet meer kon, zochten ze een passende plek. Het is de emotionele betrokkenheid die bepaalde verwachtingen met zich meebrengt, vertellen beiden. 

De zorgnetwerkers geven aan de invloed van die stap te herkennen: “de zorg loslaten en overdragen is iets wat tijd en vertrouwen kost”. Belangrijk in dat proces is dat de familieleden zich gezien voelen, vertellen ze. Dat proberen de zorgnetwerkers ook aan hun verpleegkundigen mee te geven “als je iets niet weet is dat niet erg, maar laat weten dat je de vraag serieus neemt”. 

Het familielid ziet de goede bedoelingen van de verpleegkundigen, hun harde werken en liefde voor de bewoners. In het verleden hebben het familielid en de zorgnetwerkers gesprekken gevoerd waarbij de emoties soms hoog op konden lopen maar ruimte voor een gesprek was er altijd. Door open te blijven staan voor de ander en goed te luisteren is er op de locatie al veel veranderd: inmiddels zijn er halal maaltijden beschikbaar, is er een gebedsruimte gesteld en zijn familieleden altijd welkom.